در حالی که از دو هفته پیش رسانه های هرمزگان از قول مدیران استان حضور رییس جمهوررا در هرمزگان جهت حضور در اجلاس سراسری نماز خبررسانی کرده بودند اما هر چه به روز برگزاری نزدیکتر
می شدیم زمزمه هایی مبنی برعدم حضور رییس دولت و جایگزینی معاون اولش اسحاق جهانگیری به گوش می رسید.هرچند تدابیر امنیتی جهت برگزاری اجلاس و نشان می داد که قرار است شخصیتی بلند پایه واردبندرعباس شود و تا آخرین لحظه منتظر حضور معاون اول رئیس جمهور بودند که اصالتا هم هرمزگانی است اما در کمال تعجب و ناباوری جهانگیری هم جهت شرکت در اجلاس سراسری نماز حضور نیافت. مردم سرخورده از حضور رییس جمهور و حتی معاون اولش از باب بی توجه به امر نماز و برگزاری اجلاس سراسری نماز در بندرعباس شدند. روز برگزاری اجلاس وزرای اطلاعات وفناوری وآموزش و پرورش جور عدم حضوررییس جمهور و معاون اولش و بی توجهی مقام ارشد دولت را به بحث نماز کشیدند.
اما آنچه که محرز است بی توجهی به دعوت هرمزگان از رییس دولت ومعاون اولش می باشد ، اما در روزهای پرالتهاب تبلیغات انتخاباتی شاهد حضور پررنگ در دورترین شهرها وروستاها و استانهای کشور بودیم چرا که می خواستند صندوقهای رای را فقط بایک گزینه مدنظرشان کنند و امروز شعارهای انتخاباتی و ژست های شیک در لابه لای گردوغبارشعار و وعده جا ماند و مردم هرمزگان همچنان چشم انتظار تحقق وعده های داده شده و بهبود وضعیت معیشتی واجتماعی خود هستند. تجربه نشان داده مردم زمانی محبوب و عزیز هستند که بتوانند حماسه ای بیافریند و در انتخاب دولتمردان نقش داشته باشند اما بعداز گذشت روزهای هیجانی تبلغات و گرفتن نتیجه مطلوب تنها کسانی که از خوان پررنگ ولعاب قدرت و ثروت بی نصیب می مانند توده مردم هستند که در مواقع لازم بنا به وظیفه اخلاقی وشرعی و شهروندی خود به پای صندوقهای رای می ایند تا تعیین کننده سرنوشت سیاسی و اجتماعی خود باشند. آرای بالای هرمزگانی ها در انتخابات ریاست جمهوری مثل همیشه ارمغانی برای مردم و سهمی در دولت نداشت چرا که پس از شروع بکار دولت دوازدهم و انتصاب استانداران و مدیران ارشد و کلان دیدیم که سهم هرمزگان بسیار ناچیز و درحد صفر بود . هرمزگان با دارا بودن منابع و صنایع بزرگ اقتصادی ودرآمدزا سهم بسزایی در تامین بودجه کشور و پرکردن خزانه ملی دارد اما سهم خودش ازتخصیص اعتبارات ملی و استانی بسیار اندک و در ردیف های اخر جدول استانها قرار دارد و سهم جوانانش بیکاری و ناامیدی و سرگردانی است .وجود صنایع بزرگ آلومینیوم ، فولاد وپالایشگاههای نفت و گاز و بنادر اقتصادی و گمرکات وشیلات و… و دادن سهم دولت در قالب عوارض و مالیات و …هم نتوانسته هرمزگان و هرمزگانی ها را در چشم مرکز نشینان عزیز کرده و اندکی مهربانتر وملایم تر با آنها رفتارکرده و به حداقل خواسته هایشان احترام نهاده شود .اما دولتمردان بدانند این مردم لایق بهترین امکانات و آرامش خاطر هستند نه آنکه هرروز با تصویب قانون ولایحه ای در راستای فشار اقتصادی بیشتر برگرده روستانشینان و محرومان حرکت کنند. در پایان باید گفت این رفتارهای دولتمردان مصداق «از کوزه همان برون تراود که دراوست « می باشد چرا که رفتارو گفتار دولتی ها همیشه نشان داده که برای مردم استانهای جنوبی و دورافتاده ارزش و اهمیتی قایل نبوده و نیستند./
