با نگاهی به لیست قیمتها ونرخ کالا و خدمات در سراسر کشور به لطف شبکه بازار که هر روز این نرخهارا زیر نویس می کندتا هموطنان خرید راحتتر و ارزانتری داشته باشند در می یابیم که هرمزگان وبه تبع آن بندرعباس ف گرانترین شهر کشور از نظر قیمت کالا وخدمات و مواد غذایی و میوه وتره وبار می باشد. حال به این لیست قیمت زمین و مسکن چه برای خرید وفروش و چه برای رهن واجاره را هم اضافه کنید آنوقت به راحتی متوجه می شوید که قیمت خدمات وکالاها در استان ما ازتهران هم بالاتر است و درآمدها بیشتر مردم که کارمند و حقوق بگیر هستند با سایر شهرها و استانهای کشور یکسان وبرابر است .
البته ناگفته نماند دوری از مرکز و دوری راه یکی از علت های گرانی کالاها و خدمات نسبت به سایر شهرها و استانها است اما در استانهای همجوار می بینیم که بازهم قیمتها ارزانتر و کیفیت خدمات ارائه شده در تمامی زمینه ها بهتر و بالاتر می باشد . هرچند نمی توان امکانات و رفاهیات سایر شهروندان در کشور را با مردم هرمزگان مقایسه کرد چرا که هرمزگانیها مردمانی نجیب و ثبور بوده و کمتر عادت به اعتراض و مطالبه گری و گلایه داشته و دارند و اگر کس ویا کسانی هم که مسایل و مشکلات را به نسبت سایر شهروندان بهتر دانسته زبان اعتراض و گلایه باز می کنند متاسفانه توسط همان مردم وادار به سکوت شده ویا به تهمت و افترا سعی در سکوت وخاموش کردن صدای دادخواهی شان را دارند. پس اینجاست که باید گفت از ماست که برماست .
هرچند دراین استان و شهر بندرعباس که بر ثروتهای زیادی خفته باتوجه به نعمتها و ثروتهای خدادادی اش ، به افراد کارآمد ، متعهد و کاردان و با سواد نیازی نیست و هر کس که نالایق تر و کم سواد تر مورد توجه و تملق بیشتر قرار دارد و اینگونه است که عقب ماندگی هرمزگان و شهرهای ان علیرغم دارا بودن امکانات و منابع زیاد رقم می خورد و صدایی از حلقوم کسی هم درنمی آید.
هرچند دراین شهر ثروتهای سرگردان زیاد است اما سهم وبهره دوم سوم مردم از این ثروت همان حقوق کارمندی و به قولی بخور و نمیر است که به زحمت تکافوی هزینه های ماهانه شان را می دهد و در همسایگی آنها هم هستند کسانی که کاخ نشین بوده و خودروی شخصی شان قیمتی میلیاردی داشته وگرانی کالا و خدمات برای آنها بی ارزش و بی معناست . کمااینکه چندی پیش از چند نماینده مجلس در خصوص قیمت مواد غذایی سوالاتی شده بود و اکثر قریب به اتفاق جوابهایی داده بودند که نشان می داد از قیمت کالا ها در بازار اطلاعی ندارندو نمی دانند که مردم عادی چگونه روزگار را می گذرانند.
باید گفت این روزها مردم از فشار های اقتصادی به ستوه آمده اند و منتظر آرامشی بر بازار وخدمات و کالا ها بوده وجامعه مترصد رونق اقتصادی و شادابی اقتصادی و اجتماعی سالهای پیش است تا باردیگر برق امید در چشمان شهروندان بدرخشد.

ارسال پاسخ

لطفا نظرتان را وارد کنید!
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید