، پنجم دی 92 وقوع یک فقره درگیری منجر به جرح به پلیس ورامین اطلاع داده شد. دو پسر جوان به نام‌های امیر و سعید با هم درگیر شده و دست به چاقو برده بودند.
امیر که با اصابت ضربه‌های چاقو بشدت مجروح شده بود، توسط اورژانس به بیمارستان منتقل شد، اما با وجود تلاش پزشکان، از ناحیه هر دو پا فلج شد.
او پس از مدتی با حضور در کلانتری شکایتی علیه سعید تنظیم کرد و به ماموران گفت: «سعید با من اختلاف داشت. مدتی قبل به خواستگاری خواهرش رفته بودم اما وقتی از وصلت با او منصرف شدم، سعید به دروغ شکایت کرد و مدعی تعرض من به خواهرش شد. روز حادثه با پدرش در خیابان روبه‌رو شده بودم که سر مسائل مالی با هم درگیر شدیم. ناگهان سعید سر رسید و مرا با چاقو زد. ضربه‌های چاقوی او باعث معلولیت من از ناحیه هر دو پا شده و خانه نشینم کرده است.»
با ثبت این شکایت، سعید دستگیر شد و با اعتراف در بازجویی‌ها گفت: «امیر مدتی قبل به خواستگاری خواهرم آمد و آنها مدتی با هم در ارتباط بودند، اما امیر یکباره از ازدواج با او سر باز زد و خود را کنار کشید. این رفتار او باعث کدورت شد. روز حادثه در خانه بودم که متوجه درگیری امیر با پدرم در خیابان شدم. سریع خودم را رساندم و با چاقو چند ضربه به امیر زدم. من قصد دفاع از پدرم را داشتم چون امیر هم چاقو داشت و می‌خواست از آن استفاده کند.»
با اعتراف متهم، کیفرخواست پرونده صادر شد و برای رسیدگی در اختیار شعبه هشتم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی حسین اصغرزاده قرار گرفت. صبح دیروز، شاکی و متهم در جلسه حاضر نشدند، اما وکیل شاکی به نیابت از موکل خود درخواست مجازات و دریافت دیه کرد.
او گفت: «موکلم علاوه بر معلولیت از ناحیه هر دو پا دچار مشکلات متعدد دیگر جسمی نیز شده و این موضوع زندگی او را تحت‌الشعاع خود قرار داده است.» در پایان دادگاه، قضات وارد شور شدند و متهم را به شکل غیابی به پرداخت دیه سنگین (بیش از یک فقره دیه کامل مرد مسلمان) و پنج سال حبس محکوم کردند.
